Onderzoek en redactie

2007-2009

 

Bekijk de weerhouden gebouwenRechtlijnige straat van de Elsensesteenweg naar de Lesbroussartstraat. Voorbij deze laatste komt de Van Elewyckstraat via de Dautzenbergstraat uit in de Louizalaan. Via de Elyzeese Veldenstraat is ze eveneens verbonden met de de Henninstraat en de Kluisstraat.

Ze is aangelegd op de oude weg naar het landgoed ter Kluyse – gelegen op het terrein van de huidige Gachardstraat, Dautzenbergstraat, Lesbroussartstraat en Lensstraat – waarvan de gebouwen en de vijver in het midden van de 19e eeuw verdwenen. Ze werd aangelegd in het kader van het rooilijnenplan goedgekeurd bij K.B. van 11.11.1863 dat voorzag in de aanleg van meerdere straten in de Kluiswijk tussen de Terkamerenlaan en de Vleurgatsesteenweg en Elsensesteenweg. In 1876 stonden er slechts drie huizen in de straat.
De verlenging in de richting van de Louizalaan, die al in 1870 was gepland, werd uiteindelijk goedgekeurd bij de K.B. van 11.02.1884, 23.01.1886 en 25.06.1886, waarvan laatstgenoemde de straat haar huidige aspect gaf. Deze verlenging die oorspronkelijk Van Elewyckstraat heette – waarvan het wegdek werd aangelegd door de erven De Joncker – kreeg in 1889 de naam Dautzenbergstraat.

De Van Elewyckstraat is genoemd naar een belangrijke familie Elsense grondeigenaren, die verwant was aan de familie Anoul, waarnaar eveneens een straat in Elsene is vernoemd. De advocaaat Henri-Joseph Van Elewyck was vanaf 1825 gemeenteraadslid en van 1828 tot 1830 burgemeester van Elsene.

De straat, die hoofdzakelijk bebouwd werd tussen 1880 en 1910, vormt een relatief homogeen geheel.

Van Elewyckstraat 8, detail van de zichtbare dakstoel (foto 2009).

Aan onpare kant bevinden zich twee lange huizenrijen (van nr. 13 tot nr. 21 en van nr. 31 tot nr. 45) in eclectische stijl, soms met art-nouveauelementen, gebouwd tussen 1902 en 1911. En verder de eclectische huizen op nr. 7 (1906) en 9 (architect J. Decocq, 1907) met fraai ijzerwerk. Op de hoek met de Lesbroussartstraat staat een aantal huizen in neoclassicistische stijl die tot de oudste bebouwing van de straat behoren (nr. 47, 49 en 51).

Aan pare kant bevindt zich op nr. 32 tot 38 een opvallend geheel. Eveneens opmerkelijk is het nr. 8, in eclectische stijl met pittoreske inslag, met zichtbare dakstoel in perfecte staat van bewaring (architect Émile Dupont, 1904). Op nr. 12 en 14 staan twee oudere huizen in (architect Jules Bernard, 1883).

Bronnen

Archieven
GAE/DS 7: 298-7; 8: 298-8; 9: 298-9; 12, 14: 298-12-14.
GAE/OW Historique des rues (1925).
GAE/OW 298; 141.
GAE/OW Q14 Quartier de l'Ermitage (doos nr 37).
RABa Provinciebestuur Brabant, Dienst 12, 744.

Publicaties en studies
BOVY, Ph., Vers l'Ermitage, Gemeente Elsene, Brussel, 2002 (À la découverte de l'histoire d'Ixelles, 9), pp. 31-32.
GONTHIER, A., Histoire d'Ixelles, Le Folklore Brabançon, Impr. De Smedt, Brussel, 1960, pp. 138-140, 144-146, 217.
Ixelles, Ensembles urbanistiques et architecturaux remarquables, ERU, Brussel, 1990, pp. 75-80.
LE ROY, P., Monographie de la commune d'Ixelles, Imprimerie Générale, Brussel, 1885, pp. 272-274.

Tijdschriften
HAINAUT, M., ‘Une rue d'Ixelles porte leur nom', Mémoire d'Ixelles, 29, 1988, p. 41.
‘Immeuble d'appartements rue Van Elewijck à Ixelles. Architect Ch. Colassin', Perspectives, 1937, p. 43.