Onderzoek en redactie

2009-2011

 

Bekijk de weerhouden gebouwen

Vanaf kruispunt van de Vergniesstraat met Eugène Flageyplein naar Raymond Blyckaertsplein. Loodrechte, sterk hellende straat.

Aangelegd als onderdeel van het plan d'ensemble des voies publiques entre chaussée de Wavre, la rue Gray et le chemin de fer du Luxembourg bij K.B. van 21.02.1861, later aangepast bij K.B. van 11.05.1864.
Voor de aanleg van de straat en haar kavels werden enorme hoeveelheden grond afgevoerd ter demping van de Grooten Vijver waarop het huidige E. Flageyplein werd aangelegd.

Genoemd naar Maria Malibran (Parijs, 1808 - Manchester, 1836), beroemde Spaans-Franse operazangeres. Het landhuis van haar man, Charles de Bériot, werd na haar overlijden Pavillon Malibran genoemd en werd vanaf 1849 het gemeentehuis van Elsene (zie Elsensesteenweg nr. 168).

Malibranstraat 39-41 - Korte Malibranstraat 2-4, opstand neogotische zijgevel van [i]Institut de la Charité maternelle[/i] n.o.v. architecten Struyven en Dankelman, GAE/DS 221-39 (1903).

Oudste bewaarde bouwaanvragen uit de jaren 1870. Straat met oorspronkelijk homogeen uitzicht met neoclassicistische burgerhuizen, veelal met symmetrische compositie, die vanaf de jaren 1900-1910 op benedenverdieping voorzien worden van winkelpuien (nr. 65-67, sobere winkelpui uit 1913). In loop der tijden evolueert straat van residentiële naar commerciële as met wooneenheden op verdiepingen. Huidig uitzicht sterk getroffen door herhaaldelijke modernisering van winkelpui en herbekleden en/of verhogen van verdiepingen. Slechts op een paar plaatsen treft men nog fraaie winkelpuien zoals op nr. 114, kleurrijke art-decopui van 1934, of de eerder modernistische bekledingen van de benedenverdieping van nr. 96 (1938) of nr. 100 (1934).

Malibranstraat 51-49, opstand, GAE/DS 221-49 (1884).

Nr. 39, voormalig Institut de la Charité maternelle, materniteit en later ziekenhuis, in 2009 volledig gesloopt mits behoud van beeldbepaalde neogotische zijgevel in Korte Malibranstraat n.o.v. architecten Struyven en Dankelman uit 1903. Vergelijkbare banalisering op nr. 49-51, thans zetel van mutualiteit, maar oorspronkelijk fraaie neoclassicistische woning en atelier van kunstsmederij S. Francken, later S. Francken & Lefèvre, uit 1884 en in 1906 uitgebreid met dwarsvleugel. Na jarenlange verwaarlozing uiteindelijk gerenoveerd in 1985.
Pare zijde begint met groots appartementsgebouw (de Vergniesstraat 42-44 – Malibranstraat 4-6-8-10-12-14-14a) dat in opbouw en materiaalgebruik aanleunt bij de eenheidsbebouwing van het E. Flageyplein (zie dit plein). Het werd in 1964 voor de firma Amelinckx ontworpen door architect E. Brioen.

Bronnen

Archieven
GAE/DS 4-14a: 221-2-4-6, 221-2-14; 39: 221-39, 221-39-41; 49-51: 221-49, 221-47-49, 221-51; 65-67: 221-65-67; 96: 221-96; 100: 221-100; 114: 221-114.
GAE/OW 221.
GAE/OW Historique des rues (1925).

Publicaties en studies
GUILLAUME, A., MEGANCK, M., et al., Atlas van de archeologische ondergrond van het Gewest Brussel: 15 Elsene, Brussel, 2005.
Nr. 49-51: Inventaire visuel de l'architecture industrielle à Bruxelles. Ixelles, AAM, Brussel, 1980-82, fiche 78.