© Reproductierecht onder strikte voorwaarden
© Reproductieverbod
Wollendriestorenstraat
Deze straatnotitie beschrijft enkel het straatgedeelte op Brussel Uitbreiding Zuid. Lees hier de beschrijving van het straatgedeelte op Elsene.
Van Stefaniaplein naar Eendrachtsstraat. Op grondgebied van Brussel (onpare nr.) en Elsene (pare nr.).
Aangelegd volgens KB van 24.05.1846, gewijzigd bij KB van 27.08.1861. Genoemd naar een van de torens van de omwalling van Brussel. Deze grote toren van 40 m hoog bevond zich op Louizaplein ter hoogte van huidig begin van Louizalaan en werd gesloopt in 1807.
Evenwijdig aan Louizalaan. Vooral bestaande uit garages en bijgebouwen van laan. Uizicht volgde opeenvolgende wijzigingen van Louizalaan. Vanaf 1865 bebouwd met lage stallingen en koetshuizen, waartussen ook enkele burgerwoningen voornamelijk in neoclassicistischeArchitectuurstroming (vanaf eind 18e eeuw tot ca. 1914) met voorliefde voor orde en symmetrie, gekenmerkt door bepleisterde en wit beschilderde lijstgevels die het stadsbeeld uniformiseren. Verhoudingen en vormentaal van deze stroming evolueren met de tijd. stijl. Hiervan thans enkele voorbeelden bewaard, al dan niet verbouwd (zie notities). Nr. 11 waarschijnlijk gebouwd in jaren 1860, n.o.v. arch. François De Vestel (eigen woning). Nr. 13 van zelfde arch. en uit zelfde periode.
Thans zelfde verstoord straatbeeld als Louizalaan. Gebouwen uit eerste bouwfase geleidelijk vervangen door grote opslagruimten of garages in modernistischeInternationale stijl (vanaf ca. 1920) waarbij het functionele primeert op de vorm. Wordt gekenmerkt door een rationeel grondplan, eenvoudige geometrische vormen, platte daken en het gebruik van moderne materialen zoals gewapend beton. of brutalistische stijl. Onder meer nr. 1 en 3 in modernistischeInternationale stijl (vanaf ca. 1920) waarbij het functionele primeert op de vorm. Wordt gekenmerkt door een rationeel grondplan, eenvoudige geometrische vormen, platte daken en het gebruik van moderne materialen zoals gewapend beton. stijl n.o.v. arch. H. Snyers, respectievelijk van 1948 en 1954 (zie ook Louizalaan nr. 62). Nr. 23 op doorlopend perceel met Louizalaan nr. 82 en 84 in modernistischeInternationale stijl (vanaf ca. 1920) waarbij het functionele primeert op de vorm. Wordt gekenmerkt door een rationeel grondplan, eenvoudige geometrische vormen, platte daken en het gebruik van moderne materialen zoals gewapend beton. stijl n.o.v. arch. René Stapels, 1972; interessante achtergevel; verbonden met huizen op Louizalaan door tuin die inspeelt op niveauverschil tussen twee straten.
Valt onder BPA goedgekeurd volgens KB van 07.07.1970 met betrekking tot Louizalaan en aanpalende straten.
Aangelegd volgens KB van 24.05.1846, gewijzigd bij KB van 27.08.1861. Genoemd naar een van de torens van de omwalling van Brussel. Deze grote toren van 40 m hoog bevond zich op Louizaplein ter hoogte van huidig begin van Louizalaan en werd gesloopt in 1807.
Evenwijdig aan Louizalaan. Vooral bestaande uit garages en bijgebouwen van laan. Uizicht volgde opeenvolgende wijzigingen van Louizalaan. Vanaf 1865 bebouwd met lage stallingen en koetshuizen, waartussen ook enkele burgerwoningen voornamelijk in neoclassicistischeArchitectuurstroming (vanaf eind 18e eeuw tot ca. 1914) met voorliefde voor orde en symmetrie, gekenmerkt door bepleisterde en wit beschilderde lijstgevels die het stadsbeeld uniformiseren. Verhoudingen en vormentaal van deze stroming evolueren met de tijd. stijl. Hiervan thans enkele voorbeelden bewaard, al dan niet verbouwd (zie notities). Nr. 11 waarschijnlijk gebouwd in jaren 1860, n.o.v. arch. François De Vestel (eigen woning). Nr. 13 van zelfde arch. en uit zelfde periode.
Thans zelfde verstoord straatbeeld als Louizalaan. Gebouwen uit eerste bouwfase geleidelijk vervangen door grote opslagruimten of garages in modernistischeInternationale stijl (vanaf ca. 1920) waarbij het functionele primeert op de vorm. Wordt gekenmerkt door een rationeel grondplan, eenvoudige geometrische vormen, platte daken en het gebruik van moderne materialen zoals gewapend beton. of brutalistische stijl. Onder meer nr. 1 en 3 in modernistischeInternationale stijl (vanaf ca. 1920) waarbij het functionele primeert op de vorm. Wordt gekenmerkt door een rationeel grondplan, eenvoudige geometrische vormen, platte daken en het gebruik van moderne materialen zoals gewapend beton. stijl n.o.v. arch. H. Snyers, respectievelijk van 1948 en 1954 (zie ook Louizalaan nr. 62). Nr. 23 op doorlopend perceel met Louizalaan nr. 82 en 84 in modernistischeInternationale stijl (vanaf ca. 1920) waarbij het functionele primeert op de vorm. Wordt gekenmerkt door een rationeel grondplan, eenvoudige geometrische vormen, platte daken en het gebruik van moderne materialen zoals gewapend beton. stijl n.o.v. arch. René Stapels, 1972; interessante achtergevel; verbonden met huizen op Louizalaan door tuin die inspeelt op niveauverschil tussen twee straten.
Valt onder BPA goedgekeurd volgens KB van 07.07.1970 met betrekking tot Louizalaan en aanpalende straten.
Archieven
SAB/OW 1: 59155 (1948); 3: 63508 (1954); 5: 1231 (1904), 92233 (1989); 23: 84138 (1972).
SAB/PP 1544 (1862).
GAE/OW Historique des rues (1925).
Publicaties en studies
Duquenne, X., L'avenue Louise à Bruxelles, Xavier Duquenne éd., Brussel, 2007.
Ixelles. Ensembles urbanistiques et architecturaux remarquables, ERU ASBL, Brussel, 1990, pp. 71-72.
Afkortingen | Onderzoek en redactie : I. de Pange - C. Schaack, 2005-2006.
