Onderzoek en redactie

2016-2017

 

Bekijk de weerhouden gebouwenDe bochtige de Vrièrestraat verbindt de Chrysantenstraat met de Sint-Annadreef. Ze loopt aan de zuidkant van de Prins Karelsquare en kruist opeenvolgend de Draps-Domstraat, de Médoristraat en de Groenvinkstraat.

De huidige de Vrièrestraat volgt de bedding van enkele oude wegen. De eerste twee straatdelen, die een boog vormen, stemmen overeen met de voormalige Kleine Blinde Straet, die aansloot op de Groote Blinde Straet, de huidige Médoristraat. Het eerste straatdeel hiervan was oorspronkelijk de Groenvinkstraat. De bocht die de Médoristraat maakte voordat ze noordwaarts verder liep, is thans in het laatste derde van de de Vrièrestraat geïntegreerd.

In 1885 werd de naam de Vrièrestraat gegeven aan verscheidene wegen die een bochtig traject volgden langs de zuidkant van de Molenbeek, tussen de Sint-Annadreef en de Fransmanstraat (die aldaar tot Alfred Stevensstraat werd omgedoopt). De naam is een eerbetoon aan baron de Vrière, minister van staat, die in dat jaar in Laken was overleden. Het K.B. van 18.02.1899 voorzag in het rechttrekken en verbreden van de straat, twee ingrepen die niet volledig werden uitgevoerd. In 1905 werd de straat herleid tot haar huidige lengte: haar westelijke deel werd het uiteinde van de Chrysantenstraat, het laatste straatdeel van de Tuinbouwersstraat en, voorbij de Emile Bockstaellaan, de Charles Ramaekersstraat. In dezelfde periode werden de Prins Karelsquare en zijn vijver ten zuiden van de straat aangelegd.

Langs de straat lagen vroeger uitgestrekte eigendommen, waaronder de woning van zangeres Médori op de hoek met de gelijknamige straat (zie nr. 39-45). Het eerste straatdeel, dat eigendom was van weduwe Carbon – wier landhuis zich ooit in de straat bevond (zie Chrysantenstraat nr. 24-26, 28) – werd aan onpare zijde bebouwd met een fraai geheel van eclectische huizen ontworpen door architect François Van Stichel in 1913-1914 (zie nr. 1 tot 23). Een ervan was de woning van architect Ed. Serrure (zie nr. 21). Het derde straatdeel aan onpare zijde werd pas laat bebouwd, hoofdzakelijk in de jaren 1930. Daarvoor werd het ingenomen door het buitenhuis van de familie de Cordes, dat al in de 15e eeuw wordt vermeld en in 1820 werd gesloopt en vervangen door een villa, die op haar beurt in 1935 verdween. Vermelden we nog, nabij de hoek met de Sint-Annadreef, een bescheiden neoclassicistisch huis (nr. 81) van vóór 1873.

Aan pare zijde behoorden de terreinen van het huizenblok gevat tussen de Prins Karelsquare en de Groenvinkstraat (voorheen de Médoristraat) vroeger toe aan de familie Robyns, die er verscheidene huizen liet bouwen: nr. 2 tot 6 (zie deze nummers) in neoclassicistische stijl, en nr. 8 (1900) in eclectische stijl. Links daarvan, inspringend t.o.v. de huidige rooilijn, nr. 10 en 12, twee neoclassicistische huizen, gekoppeld volgens spiegelbeeldschema, die wellicht tot het tweede kwart van de 19e eeuw teruggaan.

Bronnen

Archieven
SAB/KB straten, doos 38-53, cote 42, nr. 7 (
23.07.1885); doos 54-63, cote 61, nr. 17 (23.08.1905).
SAB/PP 3429 (1888).
SAB/OW 76397 (1932-1952); 8: Laken 5432 (1900).

Publicaties en studies
COSYN, A., Laeken Ancien et Moderne, Imprimerie scientifique Charles Bulens, Brussel, 1904, p. 140.
GUILLAUME, A., MEGANCK, M., Atlas van de archeologische ondergrond van het Gewest Brussel. 24. 24. Laken, Directie Monumenten en Landschappen – Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis, Brussel, 2012, p. 69.
PLATTON, R., Laeken. À propos de la drève Ste Anne, Brussel, 1988, pp. 40-44.
VAN KRIEKINGE, D., Essai de toponymie laekenoise, Laken, 1995, s. p.
VAN NIEUWENHUYSEN, P., Toponymie van Laken (doctoraatsverhandeling in de Germaanse Filologie), UCL, Louvain-la-Neuve, 1998, p. 695.

Tijdschriften
Almanach du Commerce et de l’Industrie
, “de Vrière (rue)”, 1887, 1905, 1906.

Kaarten / plannen
VANDERMAELEN, Ph., Atlas cadastral du Royaume de Belgique, plan parcellaire de la commune de Laeken avec les mutations jusqu’en 1836.
POPP, P. C., Atlas cadastral de Belgique, plan parcellaire de la commune de Laeken avec les mutations, 1866.