Modelwijk
Modelwijklaan
Modelwijkplein
Modelwijksquare
Amethiststraat
Amethistsquare
Amethistplein
Amethistdreef
Amethistpad
Citroenbomendreef
Citroenbomenoprit
Citroenbomenplein
Citroenbomendoorgang
Granaatstraat
Granaatsquare
Onyxstraat
Onyxsquare
Robijnstraat
Robijndreef
Turkooissquare
Turkooispad
Zirkoonpad
Kornalijnpad
Berilpad
Laagplein
Rondplein
Typologie(ën)
sociale woonblok
Ontwerper(s)
Renaat BRAEM – architect – 1956
Victor COOLENS – architect – 1956
Jean VAN DOOSSELAERE – architect – 1956
Raymond STENIER – architect – 1956
Emile PARENT – architect – 1956
René PANIS – architect – 1956
ARCHI + I – architectenbureau – 2005
A33 – architectenbureau – 2005
Jan MAENHOUT – architectenbureau – 2005
Wessel DE JONGE – architect – 2005
Stijlen
naoorlogs modernisme
Functionalisme
Inventaris(sen)
- Actualisatie van de Urgentie-Inventaris (Sint-Lukasarchief - 1993-1994)
- Inventaris van het Hedendaags Erfgoed (Urbat - 1994)
- Actualisatie van het inventarisatieproject van het Bouwkundig Erfgoed (DMS-DML - 1995-1998)
- Permanente actualisatie van de inventaris van het Bouwkundig Erfgoed (DPC-DCE)
- Erfgoedinventaris van de sociale woningbouw (La Fonderie - 2005)
Dit (deze) goed(eren) bezit(ten) de volgende waarde(n)
- Artistiek
- Esthetisch
- Historisch
- Landschappelijk
- Wetenschappelijk
- Sociaal
- Technisch
- Stedenbouwkundig
Onderzoek en redactie
2018
id
Urban : 38560
Beschrijving
De Modelwijk ligt op een driehoekig, bijna
zeventien hectare groot terrein en is een complex van sociale woningen gebouwd
voor de Lakense Haard. De wijk wordt in het noorden afgeboord door de Romeinsesteenweg,
in het zuiden door de Dikke Beuklaan en in het oosten door de Citroenbomenlaan.
Dit modernistische geheel werd vanaf 1956 ontworpen door een groep architecten:
Renaat Braem, Victor Coolens, Jean Van Doosselaere, Raymond Stenier van de
Groupe Structures, Emile Parent van de groep L’Equerre, en René Panis.
De wijk is geïnspireerd op het Charter van Athene en bestaat uit grote gebouwen, de meeste opgetrokken op palen die voor een goede bezonning zorgen en de begane grond vrij houden; het geheel ligt op een ruim gebouwde, boomrijke en degelijk uitgeruste site. De gebouwen zijn ingeplant volgens een strak orthogonaal plan dat goed gebruikmaakt van de hellingen van het terrein. Er was voorzien in een radicale scheiding van het voetgangers- en autoverkeer, evenals in een reeks collectieve voorzieningen, zodat de Modelwijk een autarkisch stukje stad zou worden.
De Modelwijk moest tijdens Expo 58 worden ingehuldigd, maar uiteindelijk duurde het meer dan vijftien jaar voordat de wijk voltooid was. De site werd steeds dichter bebouwd en de meeste voorzieningen werden niet gerealiseerd. In de loop der jaren traden allerhande problemen op, zoals technische mankementen en de vroegtijdige veroudering van de materialen. Om dit te verhelpen werd een grootschalig, over twaalf jaar gespreid renovatieplan aangenomen op basis van een Masterplan dat werd opgesteld door een in 2005 aangestelde groep architecten: ARCHI+I, A33 en Jan Maenhout, geassocieerd met Wessel de Jonge. Volgens de Lakense Haard is het doel van de operatie, “de eenheid van de site te versterken door ze voor haar omgeving open te stellen, alsook de expressiviteit van de gebouwen te vrijwaren en ze tegelijk een technische verjongingskuur te geven”.
De wijk is geïnspireerd op het Charter van Athene en bestaat uit grote gebouwen, de meeste opgetrokken op palen die voor een goede bezonning zorgen en de begane grond vrij houden; het geheel ligt op een ruim gebouwde, boomrijke en degelijk uitgeruste site. De gebouwen zijn ingeplant volgens een strak orthogonaal plan dat goed gebruikmaakt van de hellingen van het terrein. Er was voorzien in een radicale scheiding van het voetgangers- en autoverkeer, evenals in een reeks collectieve voorzieningen, zodat de Modelwijk een autarkisch stukje stad zou worden.
De Modelwijk moest tijdens Expo 58 worden ingehuldigd, maar uiteindelijk duurde het meer dan vijftien jaar voordat de wijk voltooid was. De site werd steeds dichter bebouwd en de meeste voorzieningen werden niet gerealiseerd. In de loop der jaren traden allerhande problemen op, zoals technische mankementen en de vroegtijdige veroudering van de materialen. Om dit te verhelpen werd een grootschalig, over twaalf jaar gespreid renovatieplan aangenomen op basis van een Masterplan dat werd opgesteld door een in 2005 aangestelde groep architecten: ARCHI+I, A33 en Jan Maenhout, geassocieerd met Wessel de Jonge. Volgens de Lakense Haard is het doel van de operatie, “de eenheid van de site te versterken door ze voor haar omgeving open te stellen, alsook de expressiviteit van de gebouwen te vrijwaren en ze tegelijk een technische verjongingskuur te geven”.
