Typologie(ën)

kliniek/hospitaal/ziekenhuis

Ontwerper(s)

Victor HORTAarchitect1907-1911

Stijlen

Eclectisme
Art nouveau

Inventaris(sen)

  • Actualisatie van de Urgentie-Inventaris (Sint-Lukasarchief - 1993-1994)
  • Actualisatie van het inventarisatieproject van het Bouwkundig Erfgoed (DMS-DML - 1995-1998)
  • Permanente actualisatie van de inventaris van het Bouwkundig Erfgoed (DPC-DCE)
  • Urgentie-inventaris van het bouwkundig erfgoed van de Brusselse agglomeratie (Sint-Lukasarchief 1979)

Dit (deze) goed(eren) bezit(ten) de volgende waarde(n)

  • Artistiek
  • Esthetisch
  • Historisch
  • Stedenbouwkundig

Onderzoek en redactie

2018

id

Urban : 38547
lees meer

Beschrijving

Rondom de site van het Brugmannziekenhuis (zie letters C op het plan), omheining naar ontwerp van de architect Victor Horta uit 1907 en gebouwd vanaf 1911.

Er zijn drie soorten omheiningen, de eerste twee ontworpen in een eclectische stijl getint met Art NouveauInternationale beweging (1893 - ca. 1914) als reactie op de ‘neo’-stijlen, maar met sterk lokale verschillen. In België kent de stijl twee stromingen, namelijk de florale art nouveau met Victor Horta als boegbeeld en anderzijds de geometrische art nouveau beïnvloed door Paul Hankar of de Wiener Secession..

Het gedeelte langs het plein wordt gevormd door een hek van rechte staven op een geprofileerde hardstenen sokkel, bevestigd aan vierkante metalen palen met voetstuk en kapiteelKopstuk van een zuil, pijler of pilaster; algemeen om de gedragen last op een smaller draagvlak over te brengen., dat laatste onder een koepelvormige bekroning.
Dit hek wordt onderbroken door nissen tussen pijlers1. Muurstut zonder entasis (kromming), mogelijk met basis en kapiteel; - 2. Massief gemetseld of betonnen steunelement met gewoonlijk rechthoekige doorsnede (vb. bruggepijler,…) met kapiteelKopstuk van een zuil, pijler of pilaster; algemeen om de gedragen last op een smaller draagvlak over te brengen., in oranjerode baksteen en hardsteen, versierd met platen wit marmer waarop de namen van weldoeners staan. De pijlers1. Muurstut zonder entasis (kromming), mogelijk met basis en kapiteel; - 2. Massief gemetseld of betonnen steunelement met gewoonlijk rechthoekige doorsnede (vb. bruggepijler,…) worden verbonden door de overkapping van de nissen, als een onregelmatig uitgesneden tussendorpel. Vooraan wordt het traliewerk, op dezelfde sokkel, verlengd door een afgerond stuk volle muur dat wordt versierd en bekroond door stenen cordonlijsten die twee registersVensterstrook in een topgevel. bakstenen afbakenen, het onderste rood, het bovenste geel.

Voorbij de directeurswoning en net vóór de Geneeskundige Stichting Koningin Elisabeth dient de omheining ook als volle steunmuur voor de kunstmatige grondlaag van de site, die aan deze zijde een afgeronde hoek heeft. De cementen sokkel wordt afgeboord door een getrapte laag hardsteen met holronde muurvoet, een indeling ingegeven door de sterke helling van de weg. De volledig van gekleurde baksteen gemaakte muur wordt verstevigd door brede pilastersPlatte, weinig uitspringende muurpijler, vaak met basis en kapiteel., twee rechte en twee voorstevenvormige, met stenen kapiteelKopstuk van een zuil, pijler of pilaster; algemeen om de gedragen last op een smaller draagvlak over te brengen.. Over bijna de gehele hoogte is de muur gemaakt van oranjerode baksteen. Het bovendeel is in rode en geelgetinte baksteen met onderaanstenen cordonlijsten (waaronder de dekplaat) belijnd door rode tandfriezen

De rest van de site wordt afgeboord door een eenvoudige betonnen afsluiting bestaande uit palen waartussen platen die met een friesHorizontale band om een muurvlak in te delen of aan de bovenzijde te begrenzen; al dan niet beschilderd of versierd (terracotta, sgrafitto, cementtegels…). met radmotief zijn opengewerkt. Deze afsluiting werd enkel onderbroken door de portalen1. In muur uitgespaarde ruimte voor een deur of toegang; - 2. Meer gesloten, voor of achter een gebouw geplaatste beschutting (voorbouw, vestibule). van de Geneeskundige Stichting Koningin Elisabeth en die van het mortuarium. Vandaag blijft hier slechts één gedeelte van over, namelijk dat vóór de Stichting.